میکروپنیس یا اندام تناسلی کوچک ، اصطلاحی است که برای توصیف دستگاه تناسلی استفاده می شود که 2.5 انحراف استاندارد کوچکتر از اندازه طبیعی برای سن و نژاد کودک است. در این حالت ، اندام تناسلی کودک در حالت کشیده کمتر از 1.9 سانتی متر (3.4 اینچ) و آلت تناسلی مرد در بزرگسالی در حالت استراحت (بدون تحریک) 7 سانتی متر (2.4 / 3 اینچ) است. و قائم به اندازه آن 12.5 سانتی متر (5 اینچ) است. یک آلت تناسلی کوچک می تواند ناشی از یک اختلال ژنتیکی یا یک اختلال هورمونی باشد.
از نظر آماری ، اندام تناسلی کوچک در 0.6 of افراد رخ می دهد. اصطلاح میکروپنیس زمانی مورد استفاده قرار می گیرد که بقیه ساختارهای باروری مانند کیسه بیضه ، بیضه ها و پرینه طبیعی باشند.
درمان میکروپنیس دستگاه تناسلی کوچک اطفال دکتر
درمان میکروپنیس برای هر کودک متفاوت است. اولین درمان تستوسترون درمانی است که توانایی آلت تناسلی را در پاسخ به هورمون های رشد آزمایش می کند.
نگرانی های والدین را در مورد اندازه اندام تناسلی مردان برطرف کنید.
دو روش برای درمان "اندام تناسلی کوچک" وجود دارد. م effectiveثرترین دارو قبل از 14 سالگی و جراحی پس از بلوغ.
اندازه طبیعی اندام تناسلی کودکان چقدر است و اگر اندازه طبیعی نیست؟ روشهای درمان اندام تناسلی کوچک در کودکان را بیاموزید.
دلایل زیادی وجود دارد که اندازه طبیعی اندام تناسلی کودکان کوچک است.
والدین بسیار نگران این موضوع هستند. البته ، ممکن است مشکلی وجود نداشته باشد و نگرانی بی اساس باشد ، اما شما نگران هستید و این نگرانی ها می تواند ناشی از تعدادی سوء تفاهم و همچنین اعلامیه های ماهواره ای باشد که اکثر آنها برای فروش هستند. این محصولات شما هستند که افکار منفی را در ذهن بیننده شکل می دهند.
فقدان اندازه طبیعی اندام تناسلی در کودکان یک بیماری نادر است ، اما برای کوچکی اندام تناسلی کودک درمانی وجود دارد که می توان با مراقبت و توجه به ساده ترین روش ممکن درمان کرد. مانند هر بیماری دیگری ، زگیل تناسلی در کودکان یا زگیل تناسلی دارای تعریف علمی خاصی است.
برخی از افراد ممکن است انتظارات خاصی از خود داشته باشند که علت بیماری نیست ، بلکه نوعی حساسیت است.
اندازه طبیعی دستگاه تناسلی پسر چقدر است؟
اندازه طبیعی اندام تناسلی کودکان در کودکان بزرگتر از یک سال. طول اندام تناسلی شما وقتی کشیده می شود کمتر از 1.9 سانتی متر است. دلیل کوچکی در این مورد وجود دارد که اگر زود تشخیص داده شود ، به نوزاد بسیار کمک می کند و او بهبود می یابد. کافی است برخی از والدین از بدو تولد و حتی در دوران بارداری به پزشک مراجعه کنند.
توجه: امروزه با پیشرفت تکنولوژی می توان بیماری را با سونوگرافی داخل رحمی در جنین مرد حتی در ماه های آخر بارداری تشخیص داد.
در پسران دارای اضافه وزن ، آلت تناسلی در زیر ناحیه تناسلی به نام آلت تناسلی مخفی یا مدفون پنهان است ، با آلت تناسلی کوچک تفاوت دارد. در بسیاری از موارد ، با رشد و کاهش وزن کودک و نیازی به جراحی ، مشکل برطرف می شود ، اما گاهی اوقات می تواند جواب دهد.
اندازه طبیعی اندام تناسلی کودکان.
برای مثال:
بیضه ها پایین نمی آیند ؛ هر دو بیضه باید در کیسه بیضه اما در بیضه باشند
مشخص نیست که این افراد در آینده باروری نخواهند داشت.
هیدراتاسیون کیسه بیضه یا هیدروسل ؛ در هنگام تولد ، کیسه بیضه یک ناخنک است و نشان می دهد که کیسه حاوی مایع یا هیدروسل است.
تناسلی تنبل ؛ دختر یا پسر بودن پسر را نمی توان بر اساس آلت تناسلی قضاوت کرد.
شروع بلوغ ؛ باید بررسی شود و دو مشکل وجود دارد:
شروع و بدون دیر شروع ، که یک فاجعه است بزرگ شدن بیضه به احتمال زیاد در سنین 12 تا 14 سالگی رخ می دهد
تنگی مجرای ادرار ؛ (باعث فشار بر مثانه و کلیه ها می شود و می تواند به صورت سرپایی تسکین یابد)
برش ؛ سن بالای 2 ماه بهترین گزینه برای عمل ختنه است.
هیپوسپاریا ؛ باز شدن مجرای پیشابراه زیر موقعیت طبیعی.
عفونت مجاری ادراری؛ پس از عفونت ، کودک باید از نظر رفلاکس آزمایش شود.
چرخش آلت تناسلی کج است یعنی چرخش آلت تناسلی وجود دارد و بهتر است با متخصص مشورت کنید.
hygiene بهداشت دستگاه تناسلی ؛ قبل از ختنه ، بهداشت بعد از پوست از همه مهمتر است.
گهگاه پوست ختنه گاه را به عقب فشار دهید تا بین پوست و کاپوت چسبندگی ایجاد شود.
این کار را نکنید و از تجمع ترشحات جلوگیری کنید.
مشاهده کردن
فقط باید درمان کرد هرچه زودتر و از سنین پایین تر شروع کرد تا پیشرفت سریع هم سریع تر انجام شد.
برای درمان کوچکی آلت به نوجوانانی که هنوز در سن بلوغ استفاده می شوند از پادهای مخصوص استفاده می کنند که بدون عارضه می شود و هفته ای دو بار روی آلت مالیده می شود.
آلت تناسلی دفن شده یا مخفی شده است
آیا می دانید ، آلت تناسلی دفن شده یا مخفی شده است؟ با وجود این عارضه چه مشکلاتی فرد شخصیت را تهدید می کند؟ گاهی مشکلی که در آلت تناسلی افراد چاق و بویژه کودکان ، دیده می شود ، به این خاطر است که آلت تناسلی در زیر چربی ناحیۀ عانه مخفی می شود ، که اصالتاً به آن "آلت تناسلی دفن شده یا مخفی شده" می گویند ، باید بدانید که این با ک.چک بودن آلت تناسلی خیلی فرق دارد. در بسیاری از موارد با بزرگ شدن کودک و کاهش وزن وی ، این مشکل برطرف می شود ، ولی گاهاً خود فرد چاق نیست ولی بعلت حجم زیاد چربی ناحیۀ عانه 3-2 سانتیمتر از آلت تناسلی در چربی فوق مدفون می شود. اگر این عارضه توسط والدین به موقع تشخیص داده شود ، با یک عمل خیلی ساده می توانم آن را برطرف و درمان کرد.
علائم آلت تناسلی نهفته در کودکان بزرگتر عبارت از:
• درد در زمان ادرار کردن
• التهاب شدید ناحیه ختنه گاه
• کودک نمی تواند مسیر ادرار را مستقیماً داشته باشد
• مشکل در رعایت بهداشت دستگاه تناسلی
• مشکلات روحی و روانی
درمان آلت تناسلی غیر طبیعی و کوچک
به طور کلی ، پس از 8 سالگی ، پزشک می تواند کمی برای رشد آلت تناسلی پسر انجام دهد. برای پسران ۸ سال و کوچکتر ، ممکن است درمان تغییر تستوسترون استفاده شود ، اما حتی در این صورت نیز در کودکان ۳ ساله و کوچکتر واقعاً فعال است.
اگر درمان می شود تستوسترون را به میزان کافی به موقع انجام داد (که در عرض ۱۲ هفته در سه تزریق داخل عضلانی انجام شد) ممکن است اندازه آلت تناسلی کودک متناسب با میزان مرجع برای سن او افزایش یابد. بعد از ۸ سالگی ، درمان تغییر تستوسترون تاثیر کمتری را داشت.
در مورد پسران بزرگتر ممکن است برای درمان ناهنجاری ها نیاز به عمل داشته باشید. این روش ممکن است به صورت موردی متفاوت باشد ، اما ممکن است شامل ختنه یا عمل جراحی ترمیمی باشد که در آن پوست آلت تناسلی مرد جدا شده و با بخیه ها و پیوندهای پوست جابجا شود.
عمل بزرگ شدن آلت تناسلی (فالوپلاستی) تا پیش از ورود به سنین بالا یک گزینه منطقی نمی شود. خطر عوارض ممکن است از مزایای آن بیشتر باشد و در بهترین حالت نتایج متغیر باشد.
اگر نگرانی در مورد اندازه آلت تناسلی در پسرانی که از بلوک آنها می توانم درک کنم درک شده است ، اما احساسات منعکس شده یا تقویت شده توسط والدین و اعضای خانواده مفید است.
در مصر باستان و یونان ، پزشکان اغلب رنگ ، بو و بافت ادرار را مورد بررسی قرار می دادند. آنها همچنین به دنبال تاول ، خون و سایر علائم بودند.
امروزه تمام حوزه پزشکی بر سلامت مجاری ادراری و اورولوژی تمرکز دارد. در اینجا مروری بر آنچه اورولوژیست ها انجام می دهند و چه زمانی باید به اورولوژیست مراجعه کرد ، آمده است.
اورولوژی شاخه ای از پزشکی است که در آن پزشک و اورولوژیست زنان ، مردان و زنان را تحت معاینه ، درمان و در صورت لزوم انجام کلیه و مجاری ادراری قرار می دهند. او همچنین وظیفه دارد به طور تخصصی مشکلات و مشکلات مربوط به دستگاه تناسلی مردان را بررسی کند ، که متخصص جایگزین اورولوژی (در زمینه تولید مثل مردان) برای زنان ، متخصص زنان و زایمان است.
اگر بخواهیم اورولوژی را در یک جمله کوتاه توضیح دهیم ، باید بگوییم:
اورولوژی متخصص جراحی کلیه و مجاری ادراری (در مردان و زنان) و درمان ناباروری در مردان است.
اورولوژیست چیست؟
متخصصان اورولوژی اختلالات مجاری ادراری را در مردان و زنان تشخیص و درمان می کنند. آنها همچنین هر مشکلی را که بر سیستم تولید مثل مردان تأثیر می گذارد ، تشخیص داده و درمان می کنند. در برخی موارد می توان آنها را عمل کرد. به عنوان مثال ، آنها می توانند سرطان را از بین ببرند یا انسداد مجرای ادرار را باز کنند.
دستگاه ادراری سیستمی است که ادرار را در بدن تولید ، ذخیره و دفع می کند. متخصصان اورولوژی می توانند هر قسمتی از این سیستم را درمان کنند.
برخی از اورولوژیست ها بیماری های کلی دستگاه ادراری را درمان می کنند و برخی دیگر در انواع خاصی از اورولوژی تخصص دارند ، مانند:
اورولوژی زنان ، که بر وضعیت دستگاه تناسلی و ادراری زنان تمرکز دارد.
ناباروری مردان ، که بر مشکلات جلوگیری از تولید مثل مردان تمرکز دارد.
نورولوژی ، که بر مشکلات ادراری ناشی از وضعیت سیستم عصبی تمرکز دارد.
اورولوژی کودکان ، که بر مشکلات ادراری در کودکان تمرکز دارد.
اورولوژی اورکولوژی ، که بر سرطان های دستگاه ادراری ، از جمله مثانه ، کلیه ها ، پروستات و بیضه ها متمرکز است.
بیماری اورولوژیکی لایم
برخی از علائم بیماری اورولوژی به شرح زیر است.
کاهش خروجی ادرار
روند ادرار کند است و زمان ادرار طولانی تر است.
وجود خون در ادرار.
مقدار کمی خون در ادرار مشاهده کنید ، که البته فقط در آزمایش ادرار قابل مشاهده است.
بی اختیاری ادرار
بی اختیاری ادرار در تمام مراحل ادراری احساس می شود.
تکرر ادرار می تواند در هر زمان از روز رخ دهد ، اما بیشتر در شب.
بی اختیاری ادرار
چندین نوع وجود دارد که متخصصان اورولوژی پس از در نظر گرفتن نوع بی اختیاری ادرار باید به آنها توجه کنند.
درد کلیه
این درد را می توان در پهلوها احساس کرد و روی بدن کشید.
درد مثانه
درد مثانه مشکوک است و با تخلیه مثانه کاهش می یابد.
درد در بیضه ها
احساس درد ناگهانی ، قوی ، خفیف یا تدریجی که معمولاً بر پهلوها نیز تأثیر می گذارد.
درد آلت تناسلی
این درد در مردان هنگام نعوظ بیشتر احساس می شود.
کاهش قابل توجه حجم ادرار.
این عارضه می تواند به دلیل مصرف مایع ضعیف یا بیماری کلیوی رخ دهد.
تورم بیضه ها
در صورت مشاهده هر گونه تورم ، فوراً به پزشک مراجعه کنید.
احساس برآمدگی روی بیضه که می تواند واریکوسل باشد.
انحنای آلت تناسلی
انحنای آلت تناسلی می تواند تصادفی یا حتی مادرزادی باشد.
وجود خون در مایع منی
وجود خون در مایع منی باعث ایجاد اضطراب در فرد می شود ، اما قابل درمان است.
عجز
ناتوانی جنسی یعنی عدم رابطه جنسی. این عارضه می تواند به دلیل بیماری های مختلف یا استفاده از داروهای خاص باشد.
کاهش میل جنسی
بیضه ها را در محل طبیعی خود لمس نکنید.
بی اختیاری ادرار ، که یک عارضه مادرزادی است و باید در سن مناسب درمان شود.
چه زمانی به اورولوژیست مراجعه کنیم؟
یکی از س theالاتی که ممکن است داشته باشید این است که چه موقع به اورولوژیست مراجعه کنید و در مورد درمان جدی بگیرید. برای پاسخ به این س ،ال ، تعدادی از علائم وجود دارد که باید به آنها توجه کنید. در صورت مشاهده هر یک از این علائم ، در اسرع وقت به اورولوژیست مراجعه کنید.
درمانهای اورولوژی بدون جراحی:
تجویز آنتی بیوتیک برای عفونت های مختلف کلیه و مجاری ادراری
هورمون درمانی برای مشکلات مختلف ، از جمله سرطان پروستات.
تجویز مهار کننده های فسفودی استراز مانند تادالافیل ، وردنافیل برای مشکلاتی مانند اختلال نعوظ
دارو تجویز کند
تان در مقایسه با عمل باز زودتر ترمیم می شوند. در مواردی از فناوری دیگری به نام روباتیک هم در عمل استفاده می شود ، که این دستگاه ها می توانند دقت بالایی داشته باشند.
درمان از طریق عمل جراحی پروستاتکتومی از طریق پیشابراه (TUR-P) ، در روش TUR-P که به عنوان عمل جراحی بسته می شود ، از آلت جنسی وارد می شود و پروستات به صورت تکه های کوچک خارج می شود.
هنوز هم این روش به عنوان روش طلائی استاندارد در درمان بزرگ شدن پروستات می شود.
اورولوژیست ممکن است عمل جراحی را برای موارد زیر انجام دهد:
برداشتن تومور یا کل مثانه ، پروستات یا سایر قسمتها در صورت وجود سرطان
انجام ترمیم پس از آسیب
رفع انسداد مجاری ادرار از بافت اسکار است که گشاد کردن مجاری ادرار نامیده شده است
رفع بی اختیاری استرسی ، به عنوان مثال با روش اسلینگ
شکستن یا برداشتن سنگ کل
حذف بخشی از همه
پیوند همه
عوارض جراحی هیدروسل:
1- عفونت بیضه و بیضه
2 - خونریزی و تجمع خون در کیسه بیضه
3- آسیب به عروق ، اعصاب ، بیضه ها و لوله های فالوپ
هیدروسل به طور کلی خطرناک نیست و به طور کلی بر باروری تأثیر نمی گذارد. با این حال ، هیدروسل می تواند با یک بیماری زمینه ای در بیضه مرتبط باشد و منجر به عوارض جدی شود. اختلالات زمینه ای بیضه عبارتند از:
# عفونت بیضه یا سرطان
در هر دو مورد ، تولید اسپرم می تواند کاهش یابد.
به دام انداختن قسمتی از روده در دیواره شکم می تواند منجر به عوارض کشنده ای شود.
بیماری هیدروسل عموماً خطرناک نیست و زمانی درمان می شود که بیماری باعث درد ، اضطراب و خجالت شود. درمان نیز باید در صورت محدود شدن گردش بیضه انجام شود. اگر اندازه هیدروسل تغییر نکند یا کوچک نشود ، نیازی به درمان نیست.
در مورد واریکوسل چه می دانید؟
واریکوسل یک ورید متسع در کیسه بیضه است. کیسه بیضه یک کیسه شل پوستی است که حاوی بیضه ها است. در واقع ، واریکوسل شبیه رگ های واریسی در پا است. البته حدود یک ششم مردان مبتلا به واریکوسل هستند و در مردان مبتلا به ناباروری این تعداد بیشتر است و به 40 درصد می رسد. واریکوسل عامل شماره 1 تولید ضعیف و تخریب اسپرم است ، اگرچه همه واریکوسل ها در تولید اسپرم تداخل ندارند.
اکثر واریکوسل ها با گذشت زمان ایجاد می شوند و خوشبختانه تشخیص آنها آسان است و در صورت علامت دار بودن ، با جراحی قابل ترمیم هستند.
واریکوسل معمولاً در ناحیه بیضه سمت چپ ظاهر می شود و معمولاً علامتی ایجاد نمی کند و در حین آزمایش ناباروری یا معاینه فیزیکی تشخیص داده می شود ، اما بندرت با علائم درد همراه است. به عنوان مثال ، با فعالیت بدنی در طول روز می تواند بدتر شود و با خوابیدن به پشت به میزان قابل توجهی کاهش می یابد. با گذشت زمان ، واریکوسل نیز می تواند بزرگتر و برجسته تر شود.
تعریف هیدروسل:
هیدروسل یک کیسه پر از مایع در اطراف بیضه ها است که باعث تورم کیسه بیضه می شود. هیدروسل در نوزادان شایع است اما معمولاً در سال اول زندگی بدون درمان از بین می رود و در کودکان بزرگتر و مردان بالغ می تواند ناشی از تورم یا آسیب به کیسه بیضه باشد. طبق مشاهدات قبلی ، حدود 10 men از مردان با کیسه های هیدروسل متولد می شوند. با این حال ، این کیسه ها می توانند مردان را در هر سنی تحت تأثیر قرار دهند.
هیدروسل معمولاً بدون درد است و ممکن است نیازی به درمان نداشته باشد. با این حال ، اگر تورم کیسه بیضه دارید ، با پزشک خود مشورت کنید تا علل دیگری که ممکن است باعث تورم کیسه بیضه شوند را رد کنید. هیدروسل مشکلات باروری مردان را ایجاد نمی کند و تنها زمانی که بسیار بزرگ باشد می تواند مشکلاتی را در این زمینه ایجاد کند.
همانطور که در بالا ذکر شد ، هیدروسل به طور کلی خطری برای بیضه ها ندارد ، علاوه بر این ، این کیسه ها معمولاً بدون درد هستند و بدون درمان خود به خود ناپدید می شوند. با این حال ، اگر تورم بیضه ها دارید ، بهتر است بلافاصله به متخصص مراجعه کنید تا علت آن را دریابید. این به این دلیل است که می تواند ناشی از سرطان بیضه باشد.
خطر هیدروسل باید جدی گرفته شود!
به آن تجمع مایع در کیسه بیضه می گویند. اغلب هیدروسل هیچ دلیل یا آسیب ظاهری ندارد و می تواند همانطور که هست باقی بماند. در صورت لزوم ، یک اقدام هیدروسل اغلب می تواند مشکل را حل کند. در برخی موارد ، هیدروسل ناشی از مشکل زمینه ای در بیضه است.
کیسه بیضه معمولاً شل ، نرم و گوشتی است. کیسه بیضه شامل دو بیضه است که به راحتی در کیسه بیضه احساس می شوند. یک لوله یا مجرای (vas deferens) اسپرم را از هر بیضه به آلت تناسلی منتقل می کند. طبیعی است که یک بیضه از دیگری کمتر باشد.
بیضه معمولی توسط یک کیسه نرم و محافظ بافت که حاوی مقدار کمی مایع لغزنده است احاطه شده است.
هیدروسل
مشکل دیگری که ممکن است در بیضه رخ دهد واریکوسل است. به بزرگ شدن رگهای بیضه واریکوسل می گویند برای اطلاع از بهترین روش درمان واریکوسل روی روی دکمه کنید.
چه چیزی باعث برگشت هیدروسل می شود؟
تغییر ، تجمع مایعات در بیضهدر بزرگسالان بروز کرده و بیش از حد شیوع را در مردان بالای 40 سال دارند. در موارد موارد علت آن مشخص نیست. تعداد اندکی از آنها بعضاً وجود دارد که یکی از بیضه ها مشکلی داشته باشد.
برای مثال عفونت ، التهاب ، آسیب یا وجود تومور در بیضه می تواند باعث تجمع مایع و تشکیل یک هیدروسل شود. برخی اوقات آن را احتمالاً به وجود می آورم که در اثر احتباس مایعات تورمی عمومی در نیم تفنه دا نی دورد.
هیدروسل به تجمع غیرطبیعی مایع بین دو لایه تونیکا واژینال اطلاق می شود. شیوع این بیماری در نوزادان بیشتر است. بیضه ها در دوران جنینی و قبل از تولد در دوران تکامل رشد (ماه 7 بارداری) بیضه ها از محوکیل هاد از محوکیل هود نزن میو ک. در این مسیر مجرای هست که باید بسته شود. در 1 تا 3 درصد از موارد این اتفاق افتاده و مجرا باز نمی شود و به اندازه مجرا بسته می شود ترشحات داخل شکم وارد کیسه می شود و در منطقه بیضه جمع آوری می شود که به صورت بزرگی کیسه مشاهده می شود که به آن هیدروسل یا تجمع می شود. آب در نزدیک کیسه بیضه می گویند.
روشهای جراحی اضافی در اورولوژی ترمیمی ما شامل موارد زیر است:
جراحی واژن برای بی اختیاری ادرار و شل شدن اندام های لگن
پیوند مخاط دهان (تزریق کننده پوست پوشش داخلی las mejillas) در بازسازی کامل سیستم تولید مثل زنان برای برخی موارد بین جنسی (افراد متولد شده با ترکیبی از ویژگی های بیولوژیکی زن و مرد ، مانند کروموزوم ها یا دستگاه های تولید مثل)
جراحی آلت تناسلی مرد برای ترمیم هیپوسپادیاس ، نقص مادرزادی که در آن دهانه مجرای ادرار به جای نوک ، قسمت پایین آلت تناسلی مرد است.
ترمیم فیستول برای از بین بردن فاصله بین مثانه و سایر اندام ها.
جراحی برای ترمیم آسیب های آسیب زا در مثانه ،کلیه، پنه یا بیضه ها.
ادرار را منحرف کنید تا در مواردی از مشکلات مثانه ، دهانه دیگری برای تخلیه ادرار از بدن ایجاد شود.
اورولوژیست ها پزشکانی هستند که پس از گذراندن دوره پزشکی عمومی در این زمینه تخصص دارند. بسیاری از متخصصان اورولوژی پس از اتمام موفقیت اقامت خود ، تصمیم می گیرند دوره های پیشرفته را در یک رشته تخصصی از طریق بورس تحصیلی 12 تا 36 ماهه دنبال کنند. فوق تخصص ها ممکن است شامل جراحی ارولوژی ، انکولوژی اورولوژی و انکولوژی اورولوژی ، جراحی آندرولوژیک و آندرولوژیکی ، جراحی ادراری و زنان و زایمان ، اورولوژی بازساختی (جراحی ترمیمی) ، جراحی ارولوژی با حداقل تهاجم ، اورولوژی اطفال و آندرولوژیک (اورولوژی ترمیمی ، جراحی ترمیمی ، جراحی ترمیمی ، ترمیمی جراحی) ، جراحی کم تهاجمی اورولوژی ، اورولوژی کودکان و جراحی ادرار (شامل). درمان زودرس و سندرم های اورولوژی مادرزادی ، ناهنجاری ها و ناهنجاری ها ، اورولوژی پیوند علاوه بر این ، برخی از متخصصان ارولوژی دوره هایی را با استادان (2-3 سال) و دکترا (4-6 سال) در رشته های مرتبط برای انجام فعالیت های بدنی و قانونی ارائه می دهند. استودیوها
تست های آزمایشگاهی
پزشک شما می تواند آزمایش خون و ادرار را انجام دهد تا به دنبال محبت هایی باشد که باعث اختلال نعوظ می شوند.
آزمایش های دیگر
متخصصان بهداشت می توانند از پرسشنامه برای ارزیابی توانایی آنها در شروع و حفظ نعوظ ، ارزیابی رضایت جنسی آنها و کمک به شناسایی مشکلات ارگاسم استفاده کنند.
ورق های عملکرد نعوظ پیشرفته
برای برخی از مردان مبتلا به اختلال نعوظ ، ممکن است سیاست های تخصصی برای هدایت درمان آنها یا ارزیابی مجدد آن پس از شکست درمان مورد نیاز باشد.
خون برای تستوسترون و سایر هورمون های مردانه کار می کند.
آنالیز خون برای اندازه گیری قند خون (دیابت).
سونوگرافی (داپلر pene) برای بررسی جریان خون
برای رسیدن به نعوظ ، از آلت تناسلی مرد با یک محرک عروقی عکس بگیرید.
برای تشخیص اختلال نعوظ به ندرت به رادیوگرافی لگن مانند آرتریوگرافی ، تصویربرداری با تشدید مغناطیسی یا توموگرافی رایانه ای نیاز است ، مگر اینکه سابقه تروما یا سرطان وجود داشته باشد.
Thrombosis del pene (TPN) ، یک بررسی شبانه برای بررسی سوئیه نعوظ
عصب شناسی
سیستوپلاستی مثانه را تقویت می کند
جراحی آپاندیسوتومی میتروفانوف
انحراف ادرار
مدیریت اثرات بی اختیاری ادرار قبلی.
گروه اورولوژی ترمیمی ، با همکاری مرکز مراقبت از Vejiga بیمارستان UBC و مرکز کنکورد اورولوژی موسسه Rick Hansen ، با همکاری گروه جراحی پلاستیک برای جراحی تغییر جنسیت و بخش ارتوپدی جراحی برای مدل نوروژنیک vejiga.
ما یک گروه تحقیقاتی فعال داریم که توسط چندین دانشجو در مقطع کارشناسی ارشد و دکترا تشکیل شده است. پروژه های تحقیقاتی ما شامل توسعه کاتترهای ادراری است که میزان عفونت های دستگاه ادراری مرتبط با کاتتر را کاهش می دهد ، با الگو برداری از مثانه نوروژنیک ، تحریک خارجی سیستم عصبی پس از آسیب عصب و مایع ادراری. انجام دهید.
اورولوژی عملکردی چیست؟
اورولوژی عملکردی زیرمجموعه ای از ارولوژی است که با طیف گسترده ای از بیماری ها و شرایطی که باعث اختلالات دستگاه ادراری تحتانی (وجیگا ، اسفنتر و مجرای ادرار) و همچنین اختلال عملکرد جنسی می شود ، سروکار دارد. نمونه هایی از اختلال عملکرد ادرار شامل اشکال در ادرار و بی اختیاری ادرار (از دست دادن کنترل مثانه و ادرار غیر ارادی) است. اختلال عملکرد جنسی (در مردان) می تواند شامل اختلال عملکرد جنسی ، اختلال نعوظ و اختلالات ساختاری آلت تناسلی مرد باشد که بر رابطه جنسی ، انزال و اختلالات ارگاسمک تأثیر منفی می گذارد.
اختلال عملکرد دستگاه ادراری تحتانی ممکن است به دلیل ناهنجاری ها یا اختلالات ساختاری مانند بزرگ شدن پروستات ، تنگی مجرای ادرار ، آسیب های مثانه یا سایر آسیب ها و بیماری های عصبی باشد که بر عملکرد حلقه های کنترل مثانه تأثیر منفی می گذارد. ادراری .
. متخصص بهداشت چه سوالاتی را می پرسد؟
س aboutالاتی در مورد سلامتی شما:
چه داروهای تجویزی ، داروهای بدون نسخه یا مکمل هایی مصرف می کنید؟
آیا از داروهای تفریحی استفاده می کنید؟
شما سیگار می کشید؟
چه مقدار الکل می نوشید؟
آیا تاکنون جراحی لگن یا پرتودرمانی انجام داده اید؟
آیا در ادرار کردن مشکلی دارید؟
آیا سایر مشکلات سلامتی (درمان شده یا نه) ندارید؟
12. روش های آناستوموتیک و عمل جراحی جایگزینی
اصول جراحی باز: بیماران قبل از عمل باید ادرار استریل داشته باشند و در مواردی که سوند متمکن سوپراپوبیک وجود دارد باید تعویض شده و آنتی بیوتیک وسیع الطیف شروع شود. مدت زمان حفظ سوند مجرا بسته به شدت تنگی و نوع آن بوده و باید قبل از خروج سوند اورتروگرافی از دور کاتتر مجرا انجام و عدم وجود خروج ادرار اثبات شود. تعبیه سوند سوپراپوبیک (سیستوستومی) به خاطر سهولت در خارج کردن سوند مجرا بدون نگرانی توصیه می شود. پی گیری بیماران پس از عمل با اورتروگرافی رتروگرید و یا سیستویورتروسکوپی در ماه 6 و 12 پس از عمل انجام می گیرد. برای یورتروپلاستی های جایگزینی پی گیری طولانی تری لازم است.
2-1 تنگی مناتوس :
تنگی مه آ نسبتاً نادر بوده ولی می تواند تمام گروه های سنی مردان رامبتلا کند.
در اطفال به دنبال ختنه رخ داده و اغلب به راحتی با دیلاتاسیون یا مه ا آتوتومی خوب می شود. در مردان نابالغ تنگی مه آ ممکن است به دنبال دستکاری های اندوسکوپیک مانند جراحی پروستات رخ دهد. این تنگی ها هم اغلب به دیلاتاسیون های متناوب توسط بیمار پاسخ داده و خوب می شوند.
این عمل به شکل دو مرحله ای انجام می شود به این صورت که در مرحله اول بخش تنگ مجرا خارج شده و به جای ان مخاط بوکال گذاشته شده سپس 12-3 ماه بعد ، مجرا توبولاریزه شده و حشفه آلت گلانز بر روی آن ترمیم می شود. تنگی های مه آتوس که ثانویه به LS نیستند را می توان با بافت های جایگزین از مخاط دهان می توان ترمیم کرد (لیکن اسکلروز).
2-2 تنگی مجرای آلتی (لیکن اسکلروز) :
دلایل تنگی مجرای آلتی شامل LS ، ضربه ، سونداژ تروماتیزه ، عفونت و التهاب است. اورتروتومی و دیلاتاسیون اگرچه در این محل نسبتاً راحت است ولی اغلب کارساز نیوده و موثر نیست. با توجه به محل آناتومیک این بخش مجرا انجام یورتروپلاستی آناستوموتیک امکان پذیر نبوده و به خاطر کوتاه شدن مجرا باعث ایجاد خواهد شد لذا در این بخش مجرا شاید بهترین و تنها روش ترمیم روش یوتروپلاستی جایگزینی باشد.
برای بازسازی مجرا از گرافت ها یا فلاپ های موضعی استفاده می شود گرافت های انحراف دهانی و پوست ناحیه پشت گوش استفاده می شود. پس از انجام بازسازی مجرا سوند مجرا تعبیه می شود و روز 14 پس از عمل از دور آن اورتروگرافی انجام می شود. پانسمان در مجرا باید در حد نگه دارنده بوده و فشار زیاد نداشته باشد.
2-3 تنگی مجرای بولبار :
تنگی این بخش مجرا ثانویه به التهاب و عفونت و یا ترومای زینی به مجرا است. تنگی های ثانویه به عفونت اغلب طولانی و متعدد و تنگی های ثانویه به تروما اغلب کوتاه و منفرد هستند. دلیل ایجاد تنگی در نحوه درمان و برخورد با تنگی موثر است. نوع درمان تنگی های مجرای بولبار به میزان زیادی وابسته به طول ، تعداد و میزان اسپونژیوفیبروز است. برای تنگی های کوتاه و 2-1 سانتی متر از روش آناستوموز و برداشتن بخش تنگ مجرا استفاده می شود.
اگر تنگی کوتاه باشد بخش تنگ خارج شده و پس از اسپاچوله کردن دو سر مجرا با نخ به هم دوخته می شوند. سوند مجرا برای 3-2 هفته برای بیمار توصیه می شوند.
در مواردی که تنگی طولانی تر از 2 سانتی متر است باید از روش های جایگزینی مجرا استفاده شود. ترمیم مجرا به روش 2 مرحله ای امروزه کمتر انجام می شود و محدود به تنگی هایی بسیار طولانی و یا پیچیده که با ترمیم یک مرحله ای احتمالاً موفق نخواهند بود.
مرحله اول مجرای تنگ به همراه 5/1 سانتی متر از مجرای طبیعی پراگزیمال و دیستال در سطح و شکمی باز می شود و سپس گرافت پوستی یا دهانی بخ اطراف مجرا دوخته شده و در محل ثابت می شود. البته عده ای مجرا را کامل برداشته و به جای ان گرافت را تعبیه می کنند. در مرحله دوم 6 ماه پس از عمل مجرا مجدداً عمل می شوند.
2-4 تنگی مجرای ادراری بانوان :
به طور کلی بیماری بسیار نادری است. شایع ترین علت ان ایاتروزنیک است و از علل دیگر آن می توان علل التهابی را ذکر کرد. عمدتاً فیبروز اطراف مجرای ادراری عامل تنگی است. علائم بالینی شاما تکرر و فوریت در ادرار کردن است و همچنین سوزش ادرار و تاخیر در شروع آن و جریان ضعیف و بی اختیاری و عفونت ادراری راجعه از سایر علائم آن است.
تشخیص این بیماری عمدتاً بر اساس علائم بالینی است و همچنین تغییر در نمای مه ا و سختی در عبور دادن سیستوسکوپ از مجرای ادراری نیز کمک کننده است. انجام مطالعات ارودینامیک و VCUG و یا مشاهده دقیق مجرای ادراری بسیار کمک کننده است.
درمان این بیماری در ابتدا با دیلاتاسیون مجرای ادراری شروع می شود و در صورت عدم پاسخ دهی درمان های آندوسکوپیک نظیر اینترنال یورتروتومی انجام می شود و در نهایت در صورت عود تنگی ترمیمی باز با انواع گرافت ها و فلاپ های مختلف از مخاط واژن و بوکال توصیه می شود. استفاده از مخاط واژینال متداول تر است.