اورولوژی ترمیمی

روشهای جراحی اضافی در اورولوژی ترمیمی ما شامل موارد زیر است:

 جراحی واژن برای بی اختیاری ادرار و شل شدن اندام های لگن

پیوند مخاط دهان (تزریق کننده پوست پوشش داخلی las mejillas) در بازسازی کامل سیستم تولید مثل زنان برای برخی موارد بین جنسی (افراد متولد شده با ترکیبی از ویژگی های بیولوژیکی زن و مرد ، مانند کروموزوم ها یا دستگاه های تولید مثل)

جراحی آلت تناسلی مرد برای ترمیم هیپوسپادیاس ، نقص مادرزادی که در آن دهانه مجرای ادرار به جای نوک ، قسمت پایین آلت تناسلی مرد است.

ترمیم فیستول برای از بین بردن فاصله بین مثانه و سایر اندام ها.

جراحی برای ترمیم آسیب های آسیب زا در مثانه ،کلیه، پنه یا بیضه ها.

ادرار را منحرف کنید تا در مواردی از مشکلات مثانه ، دهانه دیگری برای تخلیه ادرار از بدن ایجاد شود. 

اورولوژیست ها پزشکانی هستند که پس از گذراندن دوره پزشکی عمومی در این زمینه تخصص دارند. بسیاری از متخصصان اورولوژی پس از اتمام موفقیت اقامت خود ، تصمیم می گیرند دوره های پیشرفته را در یک رشته تخصصی از طریق بورس تحصیلی 12 تا 36 ماهه دنبال کنند. فوق تخصص ها ممکن است شامل جراحی ارولوژی ، انکولوژی اورولوژی و انکولوژی اورولوژی ، جراحی آندرولوژیک و آندرولوژیکی ، جراحی ادراری و زنان و زایمان ، اورولوژی بازساختی (جراحی ترمیمی) ، جراحی ارولوژی با حداقل تهاجم ، اورولوژی اطفال و آندرولوژیک (اورولوژی ترمیمی ، جراحی ترمیمی ، جراحی ترمیمی ، ترمیمی جراحی) ، جراحی کم تهاجمی اورولوژی ، اورولوژی کودکان و جراحی ادرار (شامل). درمان زودرس و سندرم های اورولوژی مادرزادی ، ناهنجاری ها و ناهنجاری ها ، اورولوژی پیوند علاوه بر این ، برخی از متخصصان ارولوژی دوره هایی را با استادان (2-3 سال) و دکترا (4-6 سال) در رشته های مرتبط برای انجام فعالیت های بدنی و قانونی ارائه می دهند. استودیوها

تست های آزمایشگاهی

پزشک شما می تواند آزمایش خون و ادرار را انجام دهد تا به دنبال محبت هایی باشد که باعث اختلال نعوظ می شوند.

آزمایش های دیگر

متخصصان بهداشت می توانند از پرسشنامه برای ارزیابی توانایی آنها در شروع و حفظ نعوظ ، ارزیابی رضایت جنسی آنها و کمک به شناسایی مشکلات ارگاسم استفاده کنند.

ورق های عملکرد نعوظ پیشرفته

برای برخی از مردان مبتلا به اختلال نعوظ ، ممکن است سیاست های تخصصی برای هدایت درمان آنها یا ارزیابی مجدد آن پس از شکست درمان مورد نیاز باشد.

 خون برای تستوسترون و سایر هورمون های مردانه کار می کند.

آنالیز خون برای اندازه گیری قند خون (دیابت).

سونوگرافی (داپلر pene) برای بررسی جریان خون

برای رسیدن به نعوظ ، از آلت تناسلی مرد با یک محرک عروقی عکس بگیرید.

برای تشخیص اختلال نعوظ به ندرت به رادیوگرافی لگن مانند آرتریوگرافی ، تصویربرداری با تشدید مغناطیسی یا توموگرافی رایانه ای نیاز است ، مگر اینکه سابقه تروما یا سرطان وجود داشته باشد.

Thrombosis del pene (TPN) ، یک بررسی شبانه برای بررسی سوئیه نعوظ

 عصب شناسی

سیستوپلاستی مثانه را تقویت می کند

جراحی آپاندیسوتومی میتروفانوف

انحراف ادرار

مدیریت اثرات بی اختیاری ادرار قبلی.

گروه اورولوژی ترمیمی ، با همکاری مرکز مراقبت از Vejiga بیمارستان UBC و مرکز کنکورد اورولوژی موسسه Rick Hansen ، با همکاری گروه جراحی پلاستیک برای جراحی تغییر جنسیت و بخش ارتوپدی جراحی برای مدل نوروژنیک vejiga.

 ما یک گروه تحقیقاتی فعال داریم که توسط چندین دانشجو در مقطع کارشناسی ارشد و دکترا تشکیل شده است. پروژه های تحقیقاتی ما شامل توسعه کاتترهای ادراری است که میزان عفونت های دستگاه ادراری مرتبط با کاتتر را کاهش می دهد ، با الگو برداری از مثانه نوروژنیک ، تحریک خارجی سیستم عصبی پس از آسیب عصب و مایع ادراری. انجام دهید.

اورولوژی عملکردی چیست؟

 اورولوژی عملکردی زیرمجموعه ای از ارولوژی است که با طیف گسترده ای از بیماری ها و شرایطی که باعث اختلالات دستگاه ادراری تحتانی (وجیگا ، اسفنتر و مجرای ادرار) و همچنین اختلال عملکرد جنسی می شود ، سروکار دارد. نمونه هایی از اختلال عملکرد ادرار شامل اشکال در ادرار و بی اختیاری ادرار (از دست دادن کنترل مثانه و ادرار غیر ارادی) است. اختلال عملکرد جنسی (در مردان) می تواند شامل اختلال عملکرد جنسی ، اختلال نعوظ و اختلالات ساختاری آلت تناسلی مرد باشد که بر رابطه جنسی ، انزال و اختلالات ارگاسمک تأثیر منفی می گذارد.

 اختلال عملکرد دستگاه ادراری تحتانی ممکن است به دلیل ناهنجاری ها یا اختلالات ساختاری مانند بزرگ شدن پروستات ، تنگی مجرای ادرار ، آسیب های مثانه یا سایر آسیب ها و بیماری های عصبی باشد که بر عملکرد حلقه های کنترل مثانه تأثیر منفی می گذارد. ادراری .

. متخصص بهداشت چه سوالاتی را می پرسد؟

س aboutالاتی در مورد سلامتی شما:

چه داروهای تجویزی ، داروهای بدون نسخه یا مکمل هایی مصرف می کنید؟

آیا از داروهای تفریحی استفاده می کنید؟

شما سیگار می کشید؟

چه مقدار الکل می نوشید؟

آیا تاکنون جراحی لگن یا پرتودرمانی انجام داده اید؟

آیا در ادرار کردن مشکلی دارید؟

آیا سایر مشکلات سلامتی (درمان شده یا نه) ندارید؟